De laatste decennia is de belangstelling voor zilveren gebruiksvoorwerpen enorm toegenomen. Het verzamelen hiervan heeft zijn speciale bekoring. Nooit zijn twee stukjes identiek. Het kleine Nederlandse zilveren gebruiksvoorwerp is enig in zijn soort, en in vorm en versiering meestal sterk afwijkend van het buitenland.
Wij proberen ook steeds originele mooie stukken in onze webshop van Kroone&Co aan te bieden. Uit nalatenschappen van familie's en ook bezoeken wij hiervoor veel veilingen en, beurzen.
Tasbeugels
Omstreeks 1840 (dit tijdstip verschilde van streek tot streek) ging men de beugeltassen aan een ketting aan de hand dragen. Deze ketting was met twee ogen op de bovenkant van de beugel bevestigd. Heel veel beugels werden toen vermaakt. De beugelhaak had geen nut meer, met het gevolg dat hij vaak verloren raakte. Bij veel oude beugels ontbreken daardoor de bijpassende haken. Hierbij dient vermeld te worden dat sommige zilversmeden zich toelegden op het maken van beugelhaken, zodat een bijpassende beugelhaak niet van dezelfde zilversmid behoeft te zijn maar wel in dezelfde stijl gemaakt dient te zijn. Omstreeks 1890-1900 kwam de klassieke manier van dragen weer tijdelijk in de mode en hing men de tasbeugel met haak aan de gordel, maar nu op het schort. (uit Nederlands klein zilver van B.W.G.Wttewaall).
Naaigerei
Zilveren naaigerei is een geliefd verzamelobject geworden. Wat is er niet leuker om te gaan zoeken naar net dat ene object wat je nog niet hebt. Of na je aankoop te ontdekken dat het nog veel ouder is dan je had gedacht! Naaigerei omvat een grote groep verzamelzilver met o.a. Scharen, naaichatelaines, compendiums, naaldenkokers, breinaaldscheden, speldenkussens, -boekjes en -doosjes, wasklosjes, meetlinten, priemen, vingerhoeden, rijgnaalden, garenklosjes, kluwenhouders, kluwenmandjes en naaiklemmen. Genoeg om er een prachtige verzamelhobby van te maken.
Herenchatelaines en signettenkettingen
Voor het laatste kwart van de 18e eeuw werd het zakhorloge in een klein zakje onder de ceintuurband gedragen aan de rechterzijde van de broek. Daarna ontstond op het platteland en in de vissersdorpen de gewoonte om kettinkjes met daaraan voorwerpjes te dragen die langs de broek (in het zicht) naar beneden hingen. Een horlogesleutel, een signet (zegelstempeltje) en diverse bedeltjes die betrekking hadden op het beroep van de drager (roskam, bootje, paardje,kwast etc).
In de 19e eeuw werden deze eenvoudiger en komen er 2 typen chatelaines voor. De signetteketting (een aantal kettingen naast elkaar vastgehouden door plat middenstuk met relief versiering en aan de onderkant een ring met 2 signetten en sleutel). En een chatelaine bestaande uit 4 kettingen die worden gebundeld door een schuifring (bol of tonnetje) met aan de onderkant ook een ring en 2 signetten en een sleutel. (zie boek Klein zilver van B.W.G.Wttewaal).
Pas later werden de zakhorloges ook in het zicht op het gilet of vestje gedragen doormiddel van een vergrote veerring of groot kapittelstokje aan de zakhorlogeketting die door het knoopsgat van het vestje ging en het zakhorloge in het daarvoor bestemde zakje op het vest. De horlogeketting bestaat dan nog uit een enkele of soms dubbele schakel ketting. Wel zag je nog dat er soms een bedel aan werden gedragen in de vorm van een paardje, zegel, kompasje etc). Ook leuk om te vermelden is de gevlochten paardenharen ketting met in het midden en uiteinde een gouden versierd ornament of eindkapje waaraan een musketon en een vergrote veerring bevestigd zijn. (Ook uitgevoerd in zwart zijde).
